تو می ری شاید که فردا...

مامان خونه نیست / سرما خوردم / هیچ حسی نسبت به مشقا و درسا و (امتحانا)یی که فردا دارم ، ندارم / سرم درد می کنه / حوصله م دیگه ته کشیده / حوصله ی زندگی رو ندارم /

...

کاش الآن بهار بود / کاش بهار ها مدرسه نمی رفتیم / کاش یه باغ با یک عالم گل مال من بود / کاش می خندیدیم / کاش آسمون روزا ستاره هاشو قایم نمی کرد / کاش جمعه ها نبودن /

...

تو میری شاید که فردا رنگ بهتری بیاره / ابر دلگیر گذشته آخرش یه روز بباره / ولی من می مونم اینجا / با دلی که می گه تنگه / می دونم هر جا که باشم / آسمون همین یه رنگه /